Saturday, October 20, 2012

හොරු........හොයනවා.....හොරකන් කරන්ට...
දැහැමියො.....හොයනවා.....නිවන් යන්ට......
බේබද්දො....හොයනවා.....මත් වෙන්ට....
වැද්දො.......හොයනවා....මස් කන්ට......
රස්තියාදුකාරයො...........හොයනවා.....ඇවිදින්ට.....
මම ..... හොයනවා.... මාව.....
මාව ප්‍රතික්ෂේප කර........රැකියා ඇබෑර්තු...හහ් හා...යකො මම ආය තොපි හොයන් එන් නෑ...පපුවේ මනුස්සකමේ සහතිකය තියාන අනිත් හැම සහතිකයක්ම ගොල්ෆේස් හොල්ට් එකෙන් බැහැලා ඉරලා මුහුදට විහික් කරා.....මට මාර නිදහසක් දැනෙනව ඔයි.....
මම කපුටොන් ගෙන් ඉගෙන ගන්නවා...කපුටො හුලගට පාවෙලා යනවා...හැබැයි ඉබාගාතේ නෙවෙයි...බඩේ කුණු පුරවන් හිතේ හය්යට පියාඹනවා...මමත් දැන් එහෙමයි......

මගෙ සිරුර පුච්චන්ට මගෙ අම්මේ......

ඔහේ පීදෙන වල් වැවී ගිය නිසල පොලොවේ.....
මගේ සිරුර වලලන් නෙපා අම්මේ....
ඔහේ ජීවිතේ ගෙවා දැමු නිසයි....
මා මෙසේ මිය ඇදුනේ...
දර දෙබෑ කර අහසට නැගෙනා...
මහා ගින්නක මගේ සිරුර අලු කරන්න...
ඉඩ දෙන්න මගෙ අම්මේ....
දැවෙද්දිත් මට රිදුම් නොදැනෙයි.....
අරුමයක් නෙවෙයි අම්මේ.....
මෙතුවක් කල් මා සිතින් දැවුනා....

ඒක නොදෙවෙනියි ඒ ගින්දරට අම්මේ......
මරණයට බිය මුත් ගින්දරට බය නෑ....
මා ඉහිලුවා ගින්දර ගොඩක් අම්මේ.....
අලු වෙන්න ඉඩදෙන්න....
මගෙ සිරුර පුච්චන්ට මගෙ අම්මේ......
අරක්කුයි සිගරට් අලුයි මාව මාර ලොකෙකට අරන් ගියා පැටියො.....උඹට පට්ට ජරා ගෑණි කියලා බනින්ට ඒ වෙරිමතේවත් ඉඩ දෙන් නෑ.......අඩු ගානේ උඹට බනින්ටවත් මට මන් ගාව අයිතියක් නෑ යකො....

අම්මලා අමරණිය වේවා......

පොලොව මොටද අම්මා වරු දරන් ඉන්නකොට.....
අහස මොටද අම්මා වරු බලන් ඉන්නකොට.....
මුහුද මොටද අම්මා වරු කදුලු හලනකොට......
අපි මොටද අම්මා වරු ලොකයෙ නැති කොට......
හැර යාම හැර....
ගල් වීම..
නැවතීම...
ස්ථාවර වීම....
මරණය..

යා යුතුයි

ඇත්තටම මම යන්ට ඔන....මන් යා යුතුයි....එක මගේ යුතුකම...ඔක්කොටම ආරම්භය මතක් කරන්ට මගේ අවසානයට....ඔක්කොටම අවසානය මතක් කරන්ට මගෙ ආරම්භයට...හෙට දවසට ඇත්තේ එතිලා දිග ඇරගන්ට අමාරු පැය විසිහතරක් මිනිත්තු තප්පර වලින්....අවුල් උන ඒවා අමාරුවෙන් දිග ඇරෙනවා තප්පර මිනිත්තු පැය හැටියට..... අපිට..... අවුල් වෙච්ච දවස් එක් කරන්ට.....ආරම්භය අවසානය දන් නැති පිස්සු කෙලින ඔරලොසු කටු....මන් දන්නෙත් නෑ බන් ඔය වගේ....හරි විකාරයි ජීවිතත්...එක නිසා මන් යනවා මතක් කරන්ට...එක මගේ යුතුකම....දවසක මුන ගැහෙමු...
ජීවිතේ...

පින්නට පෙගෙන....

සායම් බොදවෙන....

චිත්‍රරයක්......

කාලය ගෙවෙන.....

කය දිරායන......

ජීවිතේ චිත්‍රයක්.....
හිමි කම් හිමි වන දා....
මිනිසත් කම් මිය යනවා....
වහසි බස් වැහි අස්සේ...
සත්තු ඇවිදිනවා....
අතුරුදහන් වන මිනිස්සු...
ගෙවල් වල නැති මිනිස්සු....
ආගමේ නැති මිනිස්සු....
හීන හිමි වන සත්තු.....

Saturday, September 29, 2012

අරමුණු තියෙන්නේ මිනිස්සුන්ගෙන් ගොඩක් ඈත කලුවරක හැන්ගිලා....නිවි නිවී දැල්වෙන හිතේ හයිය....යාන්තමට හරි අරමුණ ලගට යන්ට එලිය දෙයි....
ලොකේ පිරිසිදු වෙන්ට උඹ හුස්ම ගනින් රන්කද....හදන්ට බැරි වැරැද්දක් උනා නම් සමාවෙයන්.....මට ගොඩක් මහන්සියි.... උඹ ගැන හිතලා නෙවෙයි....උඹේ හිතේ එල්ලලා ගිය බලාපොරොත්තු උස්සන් ඉදලා.....හිතේ කරගැට දාලා පුපුරනකන් එල්ලන් ඉන්නවා....මොකද උඹ කීවේ උඹේ ජීවිතේ දිවුරලා.....ඒ බලාපොරොත්තුව ඉස්ට කරලා පලයන් රන්කද.....

ලොකයේ නරක

සපුනි අක්කා වේස ගෑණියෙක් උනේ,කලුවා දාමරිකයෙක් උනේ,හුසේන් උරු මස් කෑවේ,දිසා ගන්ජා කුඩු ගැහුවේ,මාලන් බඩු ගැහුවේ,ප්‍රභා ගෑණි විකුණලා සල්ලි කරේ....මිනිසුනේ නුඹලට සමාජ ගත වෙන්ටයි....හොද මිනිස්සු වෙන්ටයි....උන් මේ සමාජ භූමියෙන් ඉවත් වෙන දාට හොද කියල දෙයක් නැති වෙනවා....ලොකයේ නරක තිබෙන තාක්කල් උඹලට හොද නම් ගත හැකි.......
රැයක් නැති මිනිසා.....
හුස්ම ගන්නවා ඇහෙනවා....
යා බද නගරයටත්.....
සොල්දාදු පෙලපාලි හඩ....
ඇහෙනවා පපුවෙන්....
උරුම නැති ප්‍රර්ථනා...
හුස්ම උඩ ඇවිදිනවා....
කදුලු උණු යකඩ දිය....
හන්ගනවා ඇස් යට....
හීන හිතුවක්කාර වෙලා....

ඇයගෙ නිරුවත මවනවා....
උමතුවෙන් ඔහු රැය පුරා....
මිදුනු ශුක්‍රානු දිය කරනවා.....
පැන යාමක් නොමැත....ජීවිතයට මුහුන දීම අත්‍යාවශම දෙයකි...ජීවිතයේ උදාව හෙවත් උපත මරණීය පරිත්‍යාගයක් ලෙස දැණෙමි....මා මේ කැදවාගෙන යන්නේ ජීවිතය වරදවා ගත් මා වැරදි කරුවෙකු සේ හම්වඩු ගැසීමට කැදවාගෙන යන කම්හලට යැයි මට සිතේ....නීතිය නම් අච්චුව හොදාකාරව රත් කර අපරාධ කරුවෙකුයැයි මගේ ආත්මයේ පච්චයක් තැබීමට දැන් අධිකරණය සුදානම් වනවා නිසැකය....මම මගේ ආත්මයටම බිය වී ඇත...
ස0ස්කෘතික කාමුකත්වය...
මුහුදු තීරයේ ජ0ගි කොටන් ගසාගෙන වැලි වලට සැප දී නිදා උන් සුද්දියන් සමූහයක් දුටිමි....සමහරෙක් කුක්කු ප්‍රසිද්ධියේ පෙන්වා හුන්නේය...මෙය හුදෙක්ම තවත් දැක්මක් පමණක් විය...ගැහැනියක් ගේ නග්න දේහය මවා ගැනීමක් කිරීමට තරම් සුද්දන්ට බුද්ධියක් සැපයීමට එම කතුන් ඉඩ දී නැත...මස් කඩ වැනිය...මෙලො රහක් නැත...කලාවක්ද උපදින්නේ නැත...බටහිර ලොකයේ සම්භාව්‍ය ගැහැණියද මෙවැනිමය.....මා කථා කරන්නේ ල0කා

ව තුල ජීවත් වන ගැහැණිය සහ ඔවුන් ඉස්මතු කරන ස0ස්කෘතික කාමුකත්වය ගැනයි...උදාහරණයක් ලෙස සිරුර පුරා ඔතා ගත් සාරිය විටෙක බෙල්ල වටා පියයුරු වලට ඉහලින් කලාත්මකව ප්‍රදර්ශනය කර ''තොපි මාගේ පියයුරු මවා ගනියව්''යන නිරික්සනයට අප යොමුකරයි..අනෙක් පසින් ඉන වටා පෙන්වා ''තොපි මාගේ යටි කය මවා ගනියව්''යන නිරීක්සනයට අප යොමු කරයි...යම් කලෙක ඇයගේ නියපොත්තකින් පවා ආශ්වාදයක් ලැබීමට අප පෙලඹෙයි....මස් කඩ වෙනුවට මැවෙන්නේ දෙගිඩියාව සහ කලාවයි...මෙය විකෘතියක් නොව....මෙය නපුන්සකයෙක් නොවන ඔනම පුද්ගලයෙක්ගේ ක්‍රියාවක්...ස0ස්කෘතික සම්භාව්‍ය ගැහැණිය යනු අප රට තුල ධනේස්වර නියොජනයක් නොවේ...ගමේ නාමලී ගේ සිට ගම්පහ වලව්වේ බණ්ඩාරනායක නොනා දක්වා ස0ස්කෘතික හැඩ තල ල0කාවේ ගැහැණියට උරුමය....එවැනි ගැහැණියක් සමග ලි0ගික එක්වීමට පෙර පුරුසයෙක් ඇය නිරුවත් කිරීමට පෙර ඔහුට හමුවන හැම කඩඉමකින්ම ඔහු කලාව විදින අතර...ජ0ගි කොටන් ගසා ඉන්නා සුද්දියෙක් සමග එකතුවන්නෙකුට කලාවකින් තොරව ලි0ගිකව එක්වීමක් උරුම වෙනු නිසැකය...ස0ස්කෘතික කාමුකත්වය ගැන ඔබ සිත යට තිබූ දෙයක් මා මෙසේ කීමට උත්සහා දැරුවෙමි...
ලොකෙ මිනිස්සු හෙලුවෙන් හිටියොත් උඹ හෙලුවෙන් ඉදියි........එක නිසා මම බලලා කියනකන් උඹ ලොකෙ දිහා බලන්ට එපා......මන් දිහා බලන් හිටපන් ආදරේ නිසා මම වැරදි දේ කරලා උඹට හරි දේ පෙන්නන්නන්.......
ජීවිතය.....
සාමයෙන් පිරි සටනකි....
ඊර්සාවෙන් පිරි ආදරයකි....
ඉඩොරයෙන් පිරි වැස්සකි....
තන්හාවෙන් පිරි පරිත්‍යාගකි.....
පිරිතෙන් පිරි තුන් බියකි.....
මගුලකින් පිරි මලගෙයකි....
මායවෙන් පිරි ඇත්තකි...
මුහුණ දීමෙන් පිරි සැගවීමකි.....
ජීවිතය....
පියාපත් ඇවිදිනවා....
කකුල් ඉගිලෙනවා....
දුප්පතාණනි.....හනික.....
නොයන් පොහොසතට...
මොනරු නඩේකට....
මල් හැගුම් බර වෙලා....
දුප්පතාණනි.......දුටුවාද...
දුප්පතාණනි....ඔහොම ඉද...
දකින් ලොකය....
දුප්පතාණනි....හනික.....
නොයන් පොහොසතට......

Monday, August 20, 2012

මගෙ පේමන්ට් මිත්‍රයෙක්ගෙ සැබෑවක්.


"අපි හිගන්නො වෙලා..
මහත්තුරුන්ගෙ සපත්තු වල දූවිලි ගෑවෙනකන් 
බලන් ඉන්නෙ එවා අතුල්ලන්ට...
සොච්චමක් හොයා ගන්ට..
හවහට මිරිස් හොද්දක් එක්ක 
පාන් කෑල්ලක් ලමයිට ගෑනුට කන්ට දෙන්ට..
අපි මැරිලා මහන්සිවෙලා හවහට ගෙදර එනවා අපි ගෙදර එනකොට ගෙවල් වල ඉන්නේ පොඩි උන් විතරයි.
අපේ ගෑණු වේසකමේ ගිහින් 
ඒ අපි දවල්ට සපත්තු මදින මහත්තුරු ගාවට....
මොනව කොරන්ටද...
අපි පිහදාන කුනු වලට සොච්චමක් දෙන මහත්තුරු 
අපේ ගෑණුන්ට හරි ඉහලින් සලකලා......
එ මහත්තුරු නොදන්නව උනාට ඒ කන්නේ අපේ කුණුම තමයි...."


අද මම කථා කරා වේස ගෑණියක් එක්ක...
වේස කියන යෙදුම යොදන්නේ ඒ මනුස්සයාගෙ අප්සට් එකකට නෙවෙයි...
ඒක එයාගේ රැකියාවට යොදන නම..
උදාහරණයක් විදිහට අපි නර්ස් කියනවා, ටීචර් කියනවා මේකට වේස කියනවා.....
පවු ඒ වේස අක්කා...
හැබැයි මම ඒ වේස අක්කට ටොක් කරෙ නෑ...
මට ඔන උනා එයත් එක්ක ටිකක් කථා කරන්ට.....
මිනිස්සු ඔක්කොම බලන් හිටියා මම ප්‍රසිද්දියේ වේස අක්කත් එක්ක කථා කරා....
මට තාමත් මගේ කණ පුරා රැව් දෙන වචන ටිකක් කිවා..
''මගේ මිනිහා මැරුණා...මට සල්ලි නෑ මම මිනිස්සු එක්ක නිදා ගන්නවා....
උන්ට ඔන හැම දෙයක්ම මම කරනවා...මගේ මිනිහත් එක්ක නිදා ගන්නකොට ඒ පපුවයි මගේ පපුවයි කථා කරපු දේවල් මට දැණුණ දේවල් කවදාවත් සල්ලි දීල මන් ගාව නිදා ගන්ට එන උන් ගාවින් දැනෙන් නෑ....

මගෙ මිනිහට වඩා උන් හොද හොද සෙල්ලම් දැම්මත් මගෙ මිනිහා මගේ ලග ඉදන් හුස්ම ගන්නකොටත් මම මාර ලොකෙක පාවුනා..මේ ඔක්කොම රග පෑම් මහත්තයො....නැත්තෙ කැමරාවක් විතරයි..." 

ඉතින් වේස අක්ක මමත් උඹ වෙනුවෙන් දෙයක් ලියනවා....

''සයනේ කෙටි චිත්‍ර පටියක නිලියකි උඹ
වේසියකි අශා රහිත.....
බඩගින්නට නිලියකි...
දිරා යන කුණු වෙන ඇග විකුනන....''

අදටත්.......

අදටත් කපුටෙකු සේ......
ජීවිතයේ ඔබෙන් ලැබෙන ඔනම කුණු ගොඩක රසය මහා රසක් සේ අහරට ගනිමි.
හමු වීමට හො කථා කිරීමට 
අසූචි ගහන ලැගුම් පොලක මා බලා ඉමි.
කුසට අප්ප්‍රියතාවවත් 
නහසයට දුගදවත් මම මායිම් නොකරමි.
වැදගත් වන්නේ මුන ගැසීම හො කථා කිරීම පමණකි.

වැස්සා.....
තරගයක් වගේ...
වැහි කැට....
එකාට ඉස්සර එකා..
පොලව ඉම්බා...
අනේ ඒ...
පොලොව උඹනම්...
මම දිනනවා...
වැහි කැටයක් වෙලා....
හැම වැහි කැටයක්ම.....
මරණවා.........
මගෙ පූර්ණ කාලින රස්සාව උඹට ආදරේ කරන එක...
මම ඒ රස්සාව ගොඩක් මහන්සි වෙලා කරනවා....
උඹට පුලුවන් වෙලාවක ඇවිත් පොඩ්ඩක් හිනා වෙලා පලයන් නොනේ.....
එක තමා උඹ මට දෙන වැටුප..
උඹ කෲර පාලිකාවක් වෙයන්.....
මට හරියට වද දීපන්....
නොනෙ මම උඹේ කීකරු සේවකයා...
කිසි ඉල්ලීමක් කරන් නෑ...මම නිදා ගත්තාමත් ඒ රස්සාවමම කරනවා....
මම ඒ රස්සාවෙන් ගෙවල් හදනවා....වාහන ගන්නවා...මම සැපට ජීවත් වෙනවා...
උඹට පුලුවන් උන ගමන් මට ටිකක් හිනා වෙලා ඒ වටිනා කමක් නැති මගේ වැටුප ගෙවල පලයන් නොනෙ...
අද වහිනවා ඉවරයක් නැතුව....
මම පට්ට ආසයි මිනිස්සු ඒ වැස්සත් එක්ක ලබන නිදහසට...
අද කාලෙකින් ටවුන් එකම නිදහසේ හැසිරුනා..මිනිස්සු නිදහසේ බීලා බස් හොල්ට් එකේ තැන් තැන් වල වැටිලා නිදා උන්නා..
ඇන්ටි කෙනෙක් පොඩි ඉස්කොලෙ මල්ලි කෙනෙක්ට නිදහසේ ලව් කරා ඒ පොඩි එකත් ඒ ඇන්ටිට නිදහසේ ලන් වෙලා උන්නා....
ඉස්කොලෙ න0ගිලා අයියලා එක්ක ත්‍රීවිල් ඇතුලට වෙලා ටෙන්ට් එක වහගෙන නිදහසේ ගුලිවෙලා හැසිරුණා....
අන්කල්ලා නිදහසේ හයියෙන් කුණු හරුප කිවා...
පොලීසිය ලගටත් හයියෙන් වැස්සා....
පොලීසියේ අයියලත් පොලීසියේ අක්කලත් එක්ක 
ඒ වෙලාවෙ නිදහසේ ලව්....
අනේ ජනාධිපති තුමනි මේ නිදහස මෙහෙම්ම ඒ අයට දෙන්ට....
වැස්සට තිත තියන්ට එපා...

සිතුවිලි

''මිනිස්සුනේ අපි ඔක්කොම සිතුවිලි මල ගෙවල් වල තනි රකින 
මල හිත් ඇත්තො....
අපේ සිතුවිලි අපේ හිත් ඇතුලෙම පුනුරුප්පත්තිය කියවනවා....
සිතුවිලි වයස ලක්ස ගණන්.....
මල ගියාම පින් දෙන්ට බෑ ඒක නිසා ඒ සිතුවිලි අපේ හිත් ඇතුලෙම පෙරේත ආත්ම වෙනවා......
වද දෙනවා...මැරෙන්ට ඉපදෙන්ට ජීවිතම ඔනේ නෑ සිතුවිලි තමා මරණයේ ඉපදීමේ ගුරුවරු..''

ජීවිතය දවසකි..


ජීවිතය දවසකි.....
හිමිදිරි උදයේ අම්මා තාත්තා මා අවදි කලෙමි...
ආදරය වට කරගෙන මට ජීවිතය ලැබිණි....
දහවලේ නෑදෑයින්,මිතුරන්,අසල් වැසියන්,වයිර කරන්නන්,ආදරය කරන්නන් සමග ජීවිතය ගෙවීය.....
හවස් යාමයේදී ... ජීවත් වීමට වෙර දැරීය....මො හො ති න් මොහොත මා අසල සිටි හැම දෙනාට සමු දුනිමි...
මැදියම් රාත්‍රියේ .... ම්......මා ජීවිතය අත හැර මරුවා සමග නින්දට ගියෙමි.....
දවස කෙලවර විය...

සිනාසී වස්සන්ට...උදාවක් තෘප්තිමත්...
දිලිසි දිලිසී හිනහෙන්ට...
වැටෙන තෙක් මට එලියක්....

පිරිනු පිරිසිදු දිය කලයක් මෙන්....
පැමිණෙන්ට මා යන ඉදිරියට.....
තලා බියගුලු හිත් කම් මවනා මහිත...
විහාරයක් කරවන්ට වතාවක්....

නිදා වැටෙනා ඇස් පියන් පත් ඔබ දරන් ඉන්ට....
දැවී පිච්චෙන මේ ශරීරෙට....
සිනා කදුලු ඔබේ වස්සන්ට...
මා තෙත් වෙන්ට...
ලොවට කලියෙන් ලොවට එන්ට මට .                 
ඔබ සිනාවෙන්ට..



මහා ගල් තලාවක මගේ නම කෙටුවේය....
ගල් තලාවට නොදැණුනත් ගල් තලාව මගේ නාමය දරා සිටින්නේය....
ඇයයි ඒ නොහැගෙනා ගල් තලාව....
ඇයට නොදැණුනත් ඇය මා දරා සිටින්නීය...........

ආදරේ

ඇස් දෙකෙන් බලලා...  
දැක්ක දේ හිතලා..
හුස්මක් උඩට අරන්....
ඒ හුස්ම පපුවට දාගෙන.... 
ආයෙත් ඒ හුස්ම එලියට දාලා..... 
ඇස් පිල්ලම් ගහපු මොහොතක පපුවට දැනිච්ච දේ............. 
මම හිතන්නේ ආදරේ.........

මිනිස්සු

''හිත සතුටින් පිරිලා තියන කොට ජීවිතය ගත කරන මිනිස්සූ....
හිත දුකෙන් පිරිලා තියන කොට ජීවිතය ගෙවල දානවා.....          මිනිස්සුනේ''
මම කියන්නේ....මගේ ගැන මම විශ්වාස කරන දෙයක්...මගේ ඇග පුරා තියෙන්නේ සෙම..වෙලාවකට මගේ ගද මටම දරා ගන්ට බෑ...නහයෙන් හොටු ගලනවා....ඇස් වලින් කඹ එනවා....ඇග දාඩියෙන් තෙත් වෙනවා......හැමදාම මල මූත්‍රා පිට වෙනවා......මෙවා මගේ ජීවිතේ ඇත්ත....ජීවිතේ කුණු කාණුවල ගලාගෙන යන ජරා වතුර වගේ.....පිරිසිදුවට කොහෙන් හරි පටන් අරන් මගින් මගට ජරාව එකතු කරන් අහසට වාස්ප වෙනකන් ඔහේ ගලන් යනවා.....අපි ඉපදුන දවස් වලත් එහෙමයි..හරි පිරිසිදුවට සුවදට හිටියා...පිටවුනු මල මූත්‍රාවල ගදක් සුවදක් තිබුනේ නෑ..වයසට යන්ට යන්ට ඒ කියන්නේ ඉස්සරහට ජීවිතේ ගලා ගෙන යන්ට යන්ට...ජීවිතේ කුණු කානුවක ගලාගෙන යනවා වගේ එක එක ජරාව ලෙඩ රොග ඇගට එනවා....මැරෙනකන් ඇගේ ලගින්නේ තනිකමට ගදගහන ජරාව විතරයි........

රැජින හොටලේට උඩින් 
මැස්සෙක් වෙලාවත් ඉගිල්ලෙන්ට....
රුපියල් නෑ මගේ අතේ එහා පැත්තේ පීසා කන්ට....
මාලිගාවේ මලුත් ගණන් පින් ගන්නට බැරිවෙයි මට...
පිස්සු කෙලින නුවරක් ලග මන් තනිවෙලා උන්නා....
ඔයා එනවා කීව නිසා තාමත් මන් බලන් ඉන්නො...
ගල පෙන්නන ගෑණු ළමයි සෙවල හලන පිරිමි ළමයි..
අස්සේ තරුණ මන් මක් කොරන්ට..
අහක බලන් මම ඉන්නම්.
බඩ ගින්නේ මන් ඉන්නම්....
එනවා කියලා පොරොන්දු උන ඔයා එනවනම් නුවරට..
එතකම් මම නුවර රැජිනි බීලා විහික් කරපු....
වයින් බොතලේ හොයනවා.....

මිහිරි කුරුළු නාදය.... අහිමිව ගිය මුඩුක්කුවේ...
කාක්කන්ගෙ ගොරහැඩිහඩ... මගේ ප්‍රේමේ කවිය උනා...
දුක හිතුනම බොන්ට වෙන්නේ.... බීඩී තමා හැමදාමත්...
දුකත් දැන් ගණන්...
උජාරුවට පෙන්නන්නට.... මගේ ගෙදර කවුරුත් නෑ...
හරි සරලව හඩු ඇදගෙන අම්මා තාත්තා ගෙදර ඉන්නවා....
අජිත් මුතුකුමාරණගේ සින්දු අහන අපේ අක්කා. දවාලටත් කොට්ටේ බදන්..
ස ප්‍රස0ගෙ පොස්ටරේ අලවන අපෙ අයියා.... රෑට කෑම ගේනවා...
මගේ ප්‍රේමෙ කොච්චියේ හැමදාමත්.... මුඩුක්කුව ලගින් දුවනවා....
දවසක අත වනලා උඹට..... කොච්චියට මන් පනිනවා.....

හිත, උඹ මට එපා.

මම අදටත් මගේම හිත් තලයේ මගේ කැමැත්තේ අයිතිය හොයනවා....
මේක මගේ හිත කියලා මේ හිතේ තියන කැමැත්ත,ආදරය,බලාපොරොත්තුව,අයිති කරගන්ට තියන ඔනකම මට ලැබෙන් නෑ.....
පොලොවකනම්,ඉඩමක් නම් මට ඔන දෙයක් කරන්ට තිබ්බා ඒක මගේ නම්.........
හැබැයි මේ හිත මගේම වෙලත් මගේ ඔන කමට පයින් ගහනවා...
මගේ හිත උඹ මට එපා උඹ මැරියන්.....



උඹ මට ඇල්පෙනිත්තක්..
ගැස්සෙන්ට...
මට අනින...
මතකයේ විස පෙවූ.

මන් පැටලිලා..

ගල් වෙච්ච පිරිමි ශරීරයක් මාව බදා ගත්තා..
දිරච්ච අත්තක කුරුල්ලෙක් වහලා හිටියා..
අම්මලා හදවතින්ම බොධි පූජා තිබ්බා..
තාත්තලා හදවතින්ම කිරි හරක් රැක්කා..
පුන්චි කන්‍යාවියො නිරුවත් උනා..
කලුම කලු රහතන් වහන්සේලා මට සතිපට්ටානය දේශනා කරා..
මම හිටියේ පරණ මයිනර් කාර් එකක් ඇතුලේ..
දෙව් දුවක් මට ගොල්ලිෆ් පහක් ගෙනත් දුන්නා..
මම දන් නෑ මන් මොනවා කරන්ටද කියලා..
මේ හැමදේම ඇතුලේ මන් පැටලිලා.

අපි


අපි ඇවිද යන උන්ය....
අපි කථා කරන,හිනා වෙන,අඩන උන්ය....
අපි ඒ උන්ය...
උන් අපි නොවේය...
උන් පියාඹන උන්ය....
උන් බුරන,හපා කන,ඇගට පනින උන්ය..
අපි ඒ උන් ගේය....
නමුත් අපි ඒ උන් නොවේය.......

Thursday, February 16, 2012

ආදරේ කරපන්

ආදරේ කරපන් හුස්ම යනකන් උඹ ලග තනි රකින උඹේ පපුකැහැත්තට...
ඉඹපන් උඹේ යටිතොලෙන් උඩු තොල....
කවි කියපන් උඩු හිතින් යටි හිතට....
සෙක්ස් කරපන් උඹේ ඉන්ද්‍රියත් එක්කම....
කවදාවත් උඹට අහිමිවීමක් දුකක් නොදැනේවි....
මම අහසවත් පොලොවවත් මුහුදවත් නෙවෙයි....ඒ හැම දෙයකම ගැඹුර දන්න ඒවා තේරුම් ගන්ට බෑ කියලා දැනගෙනත් ඒවා ගැන ලියපු උඹ.....

මෙච්චර ලගින් හිටපු මාව තේරුම් ගත්තෙ නෑ.....

Thursday, February 9, 2012

උඹට දැණුනේ

උඹ කොහොමද කියන්නේ උඹ මගේ හදවත ස්පර්ශ කරා කියලා...
උඹ ස්පර්ශ කරේ මගේ හදවතට උඩින් තියන මස් කුට්ටිය විතරයි....
උඹ කොහොමද කියන්නේ මාව උඹට දැණුනා කියලා.....
උඹට දැණුනේ මට දැණුනා කියල මම උඹට පෙන්නපු දේ විතරයි......

Tuesday, January 31, 2012

ජීවිතේට විරුද්ධ වෙන්ට

ජීවිතේට විරුද්ධ වෙන්ට..මරණය නිරුවත්..ජීවත් වීම කියන්නෙ මරණෙට උඩින් ඇදන් ඉන්න ලස්සන ඇදුම...මාරයා කියන සල්ලාලයා ගාව හැම මනුස්සයෙක්ම  අකමැත්තෙන් ජීවිතය කියන ඇදුම ගලවනවා....හෙළුවැල්ල පෙන්නනවා...ජීවිතේට විරුද්ධ වෙන්ට මන් කියන එක ඇත්තනන්..

Sunday, January 29, 2012

රැවටෙනවා...

රැවටෙනවා ඩො...ආයෙත් පේනවා..කැරකෙන මෙරිගො රවුන්ඩ් එකක් වගේ හිටපු තැන පහුකර කර රැවටෙනවා..මිනිස්සු එහෙමයි ඩො..මිනිස්සු රැවටෙනවා..වෙන උන්ට කොක වෙතත් අපි අපිට රැවටෙනවා ඩො..පවු ඩො පොඩි කිරි කැටියො අම්මලාගේ දරු නැලවිල්ලට රැවටෙනවා වගේ රැවටිලා දොයිය ගන්නවා වගේ රැවටෙනවා...දිගටම .. දිගින් දිගටම හිතහන් තොපිත් එහෙමයි....මමත් එහෙමයි....හැම සැරේකම හැම තප්පරේකම රැවටෙනවා...

Tuesday, January 17, 2012

හිතුවිලි තමයි මරණයේ ගුරුවරු...

ගොඩක් මිනිස්සුන්ගෙ හිත් ඇතුලෙ තියෙන්නේ මැරිල ගිය හිතුවිලි  සොහොන් කොත් විතරයි...ඉපදුනු ඉපදිලා එලියට උපද්දන්න බැරි උන හිතුවිලි සොහොන් කොත් දහස් ගණනක් අපි ගාව තියාගෙන මැරෙන්ට යන කය ගැන හිතනවා...බය වෙනවා..දරු ප්‍රසූතියකට ඉස්සර කුසේ දරුව දරන් ඉන්නව වගේ...අලුත් උපතකට කොච්චර හිතේ හිතුවිලි ප්‍රාණ දරන් ඉන්නවද...හැබැයි එවගෙන් ඉපදෙන්නේ බොහොම ටිකයි..ඒවත් සමහරක් බොල්....මැරෙන්ට ජීවිතයක්ම ඔනේ නෑ...හිතුවිලි තමයි මරණයේ ගුරුවරු...

Sunday, January 15, 2012

(අඩ මානසිකත්වයක් යුතු දුවකගේ කවි අහනා පියෙක් දුටිමි...)

ඔබ හුදකලා කොට දමා නොගියපු...
කාලයේ රසිකයා..
රසිකයන් පතනා හිගමනක...
නොලැබෙනා දුකකට වැගිරෙනා....
කදුලු කැට නානා...
මම ඔඹේ රසිකයා..
අත් පුඩිත් ඇත සිත් තුටින් දෙන...
එදා මෙන් තවමත් එක හිතක...
වාරු නොදෙනා පපු කුහරයක..
සිරවී බලා ඉන්නා...
මම ඔඹේ රසිකයා....
නැතත් තාලය දුවේ කවි තුල..
මාර මිහිරිය හැබෑවක්මය..
මගේ ප්‍රාණය අත් හරින තුරු...
ඔඹේ කවි අහනා ... මම දුවේ රසිකයා..
(අඩ මානසිකත්වයක් යුතු දුවකගේ කවි අහනා පියෙක් දුටිමි...)

Saturday, January 14, 2012

මම උඹට (උඹ මට නෙවෙයි...)


........................................................................
උඹට ආදරේ නිසා,
උඹ මට ඔනේ නිසා,
උඹගෙන් තොර ලොකයක් නැති නිසා,
මම ගොලුවෙක්මි,
මම අන්ධයෙක්මි,
මම බීරෙක්මි.

Thursday, January 12, 2012

ප්‍රේමය පට්ටයි......

උඹ විහික් වෙලා වැටුණා...
මගෙ ඔඩොක්කුවට.....
ඇගේ දුවිලි නෑ....
මූණේ දැලි විතරයි....
පණ කෙන්දත් හොදා...
දැලි පිහින් නැතුම්....
ගත්තා උඹ මගෙ ලගට....
උඹත් නාකයි....මමත් එහෙමයි....
අපෙ ප්‍රේමය පට්ටයි.......

Tuesday, January 10, 2012

අපි හිගන්නො වෙලා.

අපි හිගන්නො වෙලා..මහත්තුරුන්ගෙ සපත්තු වල දූවිලි ගෑවෙනකන් බලන් ඉන්නෙ එවා අතුල්ලන්ට...සොච්චමක් හොයා ගන්ට..හවහට මිරිස් හොද්දක් එක්ක පාන් කෑල්ලක් ලමයිට ගෑනුට කන්ට දෙන්ට...අපි මැරිලා මහන්සිවෙලා හවහට ගෙදර එනවා අපි ගෙදර එනකොට ගෙවල් වල ඉන්නේ පොඩි උන් විතරයි...අපේ ගෑණු වේසකමේ ගිහින් ඒ අපි දවල්ට සපත්තු මදින මහත්තුරු ගාවට....මොනව කොරන්ටද...අපි පිහදාන කුනු වලට සොච්චමක් දෙන මහත්තුරු අපේ ගෑණුන්ට හරි ඉහලින් සලකලා......එ මහත්තුරු නොදන්නව උනාට ඒ කන්නේ අපේ කුණුම තමයි....
(මේ කතාව මගෙ පේමන්ට් මිත්‍රයෙක්ගෙ සැබෑවක්..)

Sunday, January 8, 2012

අනේ අපොයි

එක් අතකින් ගිටාරුව රැගෙන....
හිතේ දරන් ඉන්නා එක ශ්‍රී මයිනරුව...
සතිපට්ටානය.......හිතේ කොනක රජ...
උජාරුවට හම්පඩ විප්ලවයක....
අනේ අපොයි විසිතුරු ගෑණූ...
අන්න බලවු මට හිනැහෙන අයුරූ...
තොපේ පෙම්වතුන් වගේ නොවෙයි මම....
මගේ විප්ලවය මගේ හිතේ වැඩ..........

Friday, January 6, 2012

දැක්කෙමි,දැණුනෙමි....

ජිවිතයම හිස් ගොඩක්...දකින දකින ඉසව් ශුන්ය භුමි...බොරලු ගොඩක් පාදා වැලි කැට සෙව්වෙමි...දැක්කෙමි,දැණුනෙමි..........
හිමියනි....ණුඹට දැණුන දෙ.....
ලව්කික බැදිම් අතහැරියෙ.....ලොකොත්තර නිවන දුටුවෙ....
සිතේ ඉම....දාරිතාව මනස..
මමද නිවන උදෙසා උම්ම්න්තක වමි....
ශුන්‍ය භුමි හදාරා...රාග,ද්වෙශ,මොහ වලදා...
මම නැති....මම නැත්තෙත් නැති...අදුරක් නැති ... එලියක් නැති...
ඉපදිමක් නැති..මිය යමක් නැති..
මහා නිර්වානය උදෙසා...දැස වසා ගමි....
සියලු ආශා තහනම් කොට...නැගිටිමි....
අනන්ත බුදු ගුණ බලය ආශිර්වාද වෙවා....
මෙ නිස්සාර විශ්ව දාතුවෙන් චුත වි...දුක කෙලවර කර...
අමා මහ නිවනින් සැනහිමට.....

එකියි මමයි..

''මම නාන්නෙ නෑ....ඇගට වතුර වැටෙද්දි සිතලට පිච්චිලා යනවා....එකියි මමයි දවසක් කුනු වෙලා වැටෙන ගැබ්බර වලාකුලක වතුර බිවා...එ මුසලී මාව එ වලාකුල යට තියල අව්වට දිව්වා කපු තුවායක් හොයාගෙන....එ වැස්සට පල් වෙලා කුනු ගද ගහන කානුවක් ලගට ගිහින් මම අපෙ චායාව හෙව්වා...මම දැක්කා කුනු වෙලා පල් වෙලා අපි එ කානුවෙ ගහගෙන යනවා..එත් තැන් දෙකකට...........''

.මන් කවුද...

ඇයි..මන් කවුද....මම දොට්ට දාපු හිගන්නෙක්.හුස්ම ගන්ට සිහියක් පතක් තිබුනෙ නැ..දවසම පිහිය මුවහත් කරා.මන් හරි ආදරෙන් උඹේ මිනිය එම්බාම් කරා...මන් හැමදාම උඹේ දිහා බලන් හිටියා..උඹ මන් දිහා බලල අහක බලා ගත්ත,.ඒ මම හිගන මිනි එම්බාම් කාරයෙක් නිසානෙ.අද උඹ හදිසියෙ මන් ගාවට ආව..එදා මට උඹ ගොඩාක් දුරින් පෙනුනට මම අද උඹව මහා ආදරේකින් අත ගැව..උඹ මැරිලා මිස්...කමක් නැ මෙ මොහොතෙ මන් උඹෙ ස්වාමියා...මන් උඹව පිස්සුවෙන් ඉම්බා...මන් උඹත් එක්ක නිදියැව්වා...මන් පවුඩර් සෙන්ට් දාල උඹව හැඩ කරා....මගෙ අතින්ම ලස්සන ඇදුමක් ඇන්දුවා..උඹේ ලස්සන ගොඩක් වෙලාබලන් හිටියා..උඹ මටම අයිති උනා මිස්...මන් උඹට ආදරෙයි මිස්..මන් උඹව එම්බාම් කරා....

හරි කපටියා ...

උපත් පාලක රබර් සෙරෙප්පුව...ඔයා බයයි නේද මම පොලවත් එක්ක සෙට් වෙයි කියලා.....හහහ්...ඔයා හරි කපටියා මට නිදහසේ ඉන්ට දෙන්නෙම නෑ...ඔයා දන්නවා මම පොලොවෙ පය ගැහුවොත් බබා තමා කියලා....

ලග සිටි ව්නාඩියක්...

නතර උන තප්පරයක්...
පෙරලා පැණ ගවුවක්...
ඇගවිය මාරුතයක්...
ඇසිපිය නිමෙශයක්...
ලග සිටි ව්නාඩියක්...
ඉල්ලිය තප්පරයක්...
පසුපස හිස් වු...
තප්පර පනස් නවයක්....
හුස්ම ගිල්ලෙය උනුසුමක්...
කුහුඹුවකු ගිය අඩියක්...
කාචයක් දුටුවත්....
පොලොව යටින් ගිය....
ලොදිය කහනුවක්....
හිඩැස් හිස් තැන් පිරවිය පිපිරිමක්...
නුවරත් නැත නුඹත්...
නැත නුඹත් ඇත...
විසිරුනු සිතුවිලිත්..
මතකයත් අතර....
මගේ ප්‍රේමයේ වර්ණය........... 
මහ විකාරයකි නුඹ, 
මහ මල ගමකි නුඹ,
මහ නියගයකි,ඉඩොරයකි...
මල් නොව තරු නොව...නුඹ දුටු විට සිහියට එනුයේ....
සොහොන්,මුඩු බිම්...පාලුවට ගිය දේ පමනකි....
නුඹ එතරම් මූසලයි.....
නමුත් ඔඹේ හිස් තැන් අග....මම...
මම ආදරෙයි...
හැම අවුලක්ම සමාජ ගත කර යුතුයි....පිලිතුරු අතිශය නිරවුල් විම කිසිවෙකුට නැවතිය නොහැක....

පන දෙන්න...

වැලද ගන්න සුලග....
ගන්දබ්බයෙකු සමග හාද වෙන්න...
මග නොදත් ශුක්ක්‍රානු අන්ශුවක්...
විකල්පයක් නෑ...
සුලගේ පාවී විත්...ගැබ් ගන්න...
දරු පාලු වී ගිය මගේ කුසේ...
සිර මැදිරි තුල....කදවුරු තුල....
අකාලයේ මියදෙනා ශුක්ක්‍රානු බිදු..
රැගෙන විත්....පන දෙන්න...
මුඩු වි ගිය මගේ කුසේ..
දරු පැටවෙක් උපද්දන්න...

Thursday, January 5, 2012




උඹේ හ්ම්....උස් සුසුම් ලග කුඩු වූ...

අවාරයට හද පායා....

සුදට වැටෙන හද කෑලි අතර

අතරමන් වෙන්න.. හුස්ම ගන්න.. හිරි වැටෙන්න

ඈත නොබල ලග බලන්න...

මන් බලන් ඉන්නේ එන්න.....

ඔබත් එහෙමද??

මම මාව සමරණ හිතුවක්කාර කුනුහරුප....

ඇස් දෙකට තනි රකින හෙළුවැලි චිත්ත රූප....


වමනෙ කරන පිටු අතර මගේ වචන...


සත්‍ය අසබ්‍ය මගේ භාවිතය...


මට කියන්ට  ඔබත් එහෙමද....................?

ප්‍රේමය යනු..

ප්‍රේමය යනු කර්මාන්ත ශාලා තුල නිපදවන ප්ලාස්ටික් බොනික්කන් වැනිය...


පාලකයා විසින් තමන්ට සිතුනු විට අත් ගැලවිය හැකි ආකාරයටත්,පා ගැලවිය හැකි ආකාරයටත්....


කොටින්ම කියොතොත් හිස පවා ගැලවිය හැකිආකාරයට එය නිපදවයි.......

වෙනස් වීම්

හිත ඇතුලෙන් සිගරට් එකට ආදරේ කරන ගමන් වචනෙට ඒකිට ආදරෙයි කීව.


මේ වැස්සට ඒකි මන් ලග නෑ..


ඒත්....    මගේ ඇගිලි දෙකේ මන් හැමදාම ආදරේ කරපු ලව් නොකරපු සිගරට් එක තියනවා...


ජීවිතේ මාරයි.
වෙනස් වීම් එහෙමයි.


අපි ආදරේ කරන්ට ඔන හිත් නැති මුල ඉදන් අපේ කරගන්ට පුලුවන් ඒවට.


ඒවා වෙනස් වෙන් නෑ.....    හැමදාම එහෙම ඉදියි..       


හැබැයි ,,,,      ඒවට ලව් නොකර ආදරේ කරන්ට.
පපු සාක්කියට කොන්ක්‍රීට් දාපු වේස ගෑණු...

අනුකම්පා කරපන් සුලු මුදලකට...

ආදරණීය අතවරයකට ඉඩදියන් පොඩි එවුන්ට...

හය හතර නොදත් අහින්සකයින්ට...

මන් දැක්කා පොඩි එකෙක් පැටලුනා...

ගෙවයි පන්චායුධ උකස් කර..

අභිනව අත්දැකීමට හෙට බිහිවන නව ලොවට.......

ජීවිතේ සදාතනික සරසවිය..





මම පෙරේතයෙක් මම පෙරේතයි මේ ටවුන් එක අත අරින්ට...
මගේ ජීවිතේ සදාතනික සරසවිය..
මගේ හැදෑරීම.. මගේ මත කාට උඹව දාල යන්ට පුලුවන් උනත් මැරෙනකන් මම ආදරෙයි.. 
වැදගත් කම් උකස් කරපු රස්තියාදු කාර ඔටුන්න පලන්දපු සාමජ උපාධිය සහතික නැතුව මට දීපු රත්තරන් ගම්පොල ටවුන් එක...
මන් ආදරෙයි... මගේ හැම දේම දන්න එකම තැන..
අපි හැමදාම පාර දිහා බලන් ඉමු..







ජීවත් වෙනවා...
අකුණුත් එක්ක මිනිස්සු...
ලස්සන බල බලා...
මැරි මැරී............ම්හ්.
හැම රෑකම...
මත් වෙන්ටම බොන්නන් සිහිය මැරෙන්ට
බේබද්දෙක් වෙන්නන් තොගෙ මතකෙ මරන්ට....
සල්ලාලයෙක් වෙන්නන් තොගෙ අඩුව මැකෙන්ට...
ඒත් හැම උදේකම....
ආයෙත් උඹ..

මලේ අදුර උරනා... මී මැස්සී.

අපි කවුද උඹ දන්නවද..




තනි රකින්ට මල් මොකට..


ගී ගයන්ට විහගුන් කොහෙද..



මලේ අදුර උරනා... මී මැස්සී..


හෙමින් හෙමින් පිබිදෙන්ට..


මල් සැහැල්ලුවෙන් ය වෙන්ට..




මී මැස්සී මියදෙන්ට...



හිගන්නන්ගෙ මල් බර වෙන්ට..



මලේ අදුර උරනා... මී මැස්සී..

කැමති නම් ජීවත් වෙන්ට..

කැලෑවක් වගේ ජීවිතයක්,

දූවිල්ලක් වගේ හුස්මක්,

වීදුරුවක් වගේ පපුවක්,

සොහොනක් වගේ හිතක්,

කැමති නම් ජීවත් වෙන්ට,

මූසල ගෑනියෙකුට තැනක්..

ඇති නැති උන්ට ජය වෙවා!!

අපේ ලොකේ...
අක්‍රමනය කරලා...

නැතිම එකාට තියන එකා මොනම දෙයක් හරි දෙනවා...


තියන එකාට වැඩි වැඩියෙන් ලැබෙනවා...


මැද ඉන්න අපි...   පවු ඔයි අපි....


උදේට තේ එකත් එක්ක හින බීලා පට්ට රෑ වෙලා බොල් හීන මතක්කරගෙන නිදා ගන්නවා.....


හම ගැහිච්ච පර්ස් එක බැලුවා, රුපියල් දෙකේ කාසියක් විතරක් හිනා වෙන්වා......
ඇති නැති උන්ට ජය වෙවා!!