දැහැමියො.....හොයනවා.....නිවන් යන්ට......
බේබද්දො....හොයනවා.....මත් වෙන්ට....
වැද්දො.......හොයනවා....මස් කන්ට......
රස්තියාදුකාරයො...........හොයනව
මම ..... හොයනවා.... මාව.....
Saturday, October 20, 2012
මගෙ සිරුර පුච්චන්ට මගෙ අම්මේ......
ඔහේ පීදෙන වල් වැවී ගිය නිසල පොලොවේ.....
මගේ සිරුර වලලන් නෙපා අම්මේ....
ඔහේ ජීවිතේ ගෙවා දැමු නිසයි....
මා මෙසේ මිය ඇදුනේ...
දර දෙබෑ කර අහසට නැගෙනා...
මහා ගින්නක මගේ සිරුර අලු කරන්න...
ඉඩ දෙන්න මගෙ අම්මේ....
දැවෙද්දිත් මට රිදුම් නොදැනෙයි.....
අරුමයක් නෙවෙයි අම්මේ.....
මෙතුවක් කල් මා සිතින් දැවුනා....
මගේ සිරුර වලලන් නෙපා අම්මේ....
ඔහේ ජීවිතේ ගෙවා දැමු නිසයි....
මා මෙසේ මිය ඇදුනේ...
දර දෙබෑ කර අහසට නැගෙනා...
මහා ගින්නක මගේ සිරුර අලු කරන්න...
ඉඩ දෙන්න මගෙ අම්මේ....
දැවෙද්දිත් මට රිදුම් නොදැනෙයි.....
අරුමයක් නෙවෙයි අම්මේ.....
මෙතුවක් කල් මා සිතින් දැවුනා....
ඒක නොදෙවෙනියි ඒ ගින්දරට අම්මේ......
මරණයට බිය මුත් ගින්දරට බය නෑ....
මා ඉහිලුවා ගින්දර ගොඩක් අම්මේ.....
අලු වෙන්න ඉඩදෙන්න....
මගෙ සිරුර පුච්චන්ට මගෙ අම්මේ......
මරණයට බිය මුත් ගින්දරට බය නෑ....
මා ඉහිලුවා ගින්දර ගොඩක් අම්මේ.....
අලු වෙන්න ඉඩදෙන්න....
මගෙ සිරුර පුච්චන්ට මගෙ අම්මේ......
අම්මලා අමරණිය වේවා......
පොලොව මොටද අම්මා වරු දරන් ඉන්නකොට.....
අහස මොටද අම්මා වරු බලන් ඉන්නකොට.....
මුහුද මොටද අම්මා වරු කදුලු හලනකොට......
අපි මොටද අම්මා වරු ලොකයෙ නැති කොට......
අහස මොටද අම්මා වරු බලන් ඉන්නකොට.....
මුහුද මොටද අම්මා වරු කදුලු හලනකොට......
අපි මොටද අම්මා වරු ලොකයෙ නැති කොට......
යා යුතුයි
ඇත්තටම මම යන්ට ඔන....මන් යා යුතුයි....එක මගේ යුතුකම...ඔක්කොටම ආරම්භය මතක් කරන්ට මගේ අවසානයට....ඔක්කොටම අවසානය මතක් කරන්ට මගෙ ආරම්භයට...හෙට දවසට ඇත්තේ එතිලා දිග ඇරගන්ට අමාරු පැය විසිහතරක් මිනිත්තු තප්පර වලින්....අවුල් උන ඒවා අමාරුවෙන් දිග ඇරෙනවා තප්පර මිනිත්තු පැය හැටියට..... අපිට..... අවුල් වෙච්ච දවස් එක් කරන්ට.....ආරම්භය අවසානය දන් නැති පිස්සු කෙලින ඔරලොසු කටු....මන් දන්නෙත් නෑ බන් ඔය වගේ....හරි විකාරයි ජීවිතත්...එක නිසා මන් යනවා මතක් කරන්ට...එක මගේ යුතුකම....දවසක මුන ගැහෙමු...